روستای آوان  در مسیر ورزقان-خاروانا قرار دارد که از سه راهی جوشین جدا شده و بعد از طی مسافتی کوتاه دوباره در سه راهی آستمال راه جدا کرده تا با گذشت از منطقه ی بویوک چای آستمال،چشم به این روستای زیبا روشن شود.

 این روستا بدلیل وجود آب و هوای ییلاقی منطقه ای مستعد برای گردشگری در استان می‌باشد واژهٔ « آوان» در زبان ترکی آذربایجانی به معنای « تغییر موقعیت از یک حالت به حالت دیگر است» می‌باشد..زبان اهالی روستای  آوان که در گذشته نه چندان دور به زبان تات(آذری) صحبت می‌کردند و در حال حاضر به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند. پس از عبور از کوه‌ها و دره‌ها، در آغوش کوهستان، نگینی می‌بینی سرشار از طراوت زندگی، بکر،  که روح را پر می‌کند از انرژی.کوه‌های بلند این روستا را در آغوش خویش جای داده‌اند، استواری کوه‌ها مردمان را سختکوش کرده، چراکه آنها نیز همچون کوه پرصلابت و صبورند هنگام زمستان محافل مهمانی برپا می‌شود و در آن جز صمیمیت و نقل شیرین‌سخن‌های نغز چیزی نمی‌توان یافت.

 اهالی آوان  از جنس مهربانی‌اند،مردم روستا اکثراً سید هستند، به تمام معنی نور در چشمانشان می‌درخشد. ‌مردم این دیار گنجینه‌ای از فولکلور ناب و مثل‌های پرمعنی‌اند. با خانه‌هایی متمرکز و بیشتر دو طبقه، چیدمانی برای یک تابلوی خوش آب و رنگ هستند که تمام مکاتب هنری از توصیف زیبایی آن عاجز می‌مانند.میوه‌هایی مانند گردو،  آلبالو و زردآلو خوان نعمت روستا هستند. زنبورداری هم رایج است عسلش شیرین و شهره این دیار. علاوه بر این، اهالی هنرهایی دارند که ره‌آوردی زیبنده برای مسافران خواهد بود آن هم قالی‌، جاجیم و گلیم‌ است.

 بیشتر بانوان روستای آوان از لباس‌های محلی همچون «تومان» که نوعی دامن چین‌دار است و «کوینک» که پیراهنی به نقش گل است، استفاده می‌کنند و «یایلیق» هم پوشش روی سرشان است

 علاوه بر این نباید و اصلا نمی‌توان از غذاهای خوشمزه و خوش رنگ آنها گذشت؛ بویژه «کوفته» و انواع مختلف کباب بویژه آش‌دوغ که خودشان به آن «دوغا آشی» می‌گویند.

روستای آوان  بهار و تابستانی معتدل دارد که می‌توان رفت و رها شد در زیبایی و طراوت سحرانگیزش، اما سردی پاییز و زمستان سفر به این روستا را دشوار خواهد کرد حتی گاهی از کولاک و بوران نفس جاده هم بند می‌آید.

منبع:صدای ورزقان

شهرستان قرار دارد که این روستا بدلیل وجود آب و هوای ییلاقی منطقه ای مستعد برای گردشگری در استان می‌باشد واژهٔ « آوان» در زبان ترکی آذربایجانی به معنای « تغییر موقعیت از یک حالت به حالت دیگر است» می‌باشد..زبان اهالی روستای  آوان که در گذشته نه چندان دور به زبان تات(آذری) صحبت می‌کردند و در حال حاضر به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند. پس از عبور از کوه‌ها و دره‌ها، در آغوش کوهستان، نگینی می‌بینی سرشار از طراوت زندگی، بکر،  که روح را پر می‌کند از انرژی. 
کوه‌های بلند این روستا را در آغوش خویش جای داده‌اند، استواری کوه‌ها مردمان را سختکوش کرده، چراکه آنها نیز همچون کوه پرصلابت و صبورند هنگام زمستان محافل مهمانی برپا می‌شود و در آن جز صمیمیت و نقل شیرین‌سخن‌های نغز چیزی نمی‌توان یافت.

 اهالی آوان  از جنس مهربانی‌اند،مردم روستا اکثراً سید هستند، به تمام معنی نور در چشمانشان می‌درخشد. ‌مردم این دیار گنجینه‌ای از فولکلور ناب و مثل‌های پرمعنی‌اند. با خانه‌هایی متمرکز و بیشتر دو طبقه، چیدمانی برای یک تابلوی خوش آب و رنگ هستند که تمام مکاتب هنری از توصیف زیبایی آن عاجز می‌مانند.میوه‌هایی مانند گردو،  آلبالو و زردآلو خوان نعمت روستا هستند. زنبورداری هم رایج است عسلش شیرین و شهره این دیار. علاوه بر این، اهالی هنرهایی دارند که ره‌آوردی زیبنده برای مسافران خواهد بود آن هم قالی‌، جاجیم و گلیم‌ است.

 بیشتر بانوان روستای آوان از لباس‌های محلی همچون «تومان» که نوعی دامن چین‌دار است و «کوینک» که پیراهنی به نقش گل است، استفاده می‌کنند و «یایلیق» هم پوشش روی سرشان است

 علاوه بر این نباید و اصلا نمی‌توان از غذاهای خوشمزه و خوش رنگ آنها گذشت؛ بویژه «کوفته» و انواع مختلف کباب بویژه آش‌دوغ که خودشان به آن «دوغا آشی» می‌گویند.

روستای آوان  بهار و تابستانی معتدل دارد که می‌توان رفت و رها شد در زیبایی و طراوت سحرانگیزش، اما سردی پاییز و زمستان سفر به این روستا را دشوار خواهد کرد حتی گاهی از کولاک و بوران نفس جاده هم بند می‌آید.

منبع:صدای ورزقان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: